Δημοτικές εκλογές σε 15 μέρες! Οι πρώτες μιας νέας εποχής (του "Καλλικράτη"), οι τελευταίες τέτοια εποχή και με τετράχρονη θητεία (οι επόμενες θα γίνονται Ιούνιο και κάθε 5 χρόνια -μαζί με τις ευρωεκλογές)!
Θυμάμαι παλιότερα (μέχρι πριν από 10-12 χρόνια) τέτοιες μέρες γινόταν “πανηγύρι” στο χωριό! Μαζεύονταν σχεδόν όλοι οι συγχωριανοί (από Λάρισα, Θεσσαλονίκη, Αθήνα και εξωτερικό ακόμα) και γέμιζαν τα καφενεία, οι δρόμοι και τα σοκάκια! Αντιπαραθέσεις, κόντρες, αλισβερίσια, προσεγγίσεις των φαινομενικά αναποφάσιστων, τσακωμοί ενίοτε, αλλά μετά φίλοι στο τραπέζι με τα τσίπουρα! Εμείς οι νεότεροι περιμέναμε αυτό το Σαββατοκύριακο ως μια καλή ευκαιρία να ξαναβρεθούμε με τους φίλους μας, αφού συνήθως το καλοκαίρι δε συντονιζόμασταν (όπως τα τελευταία χρόνια με τα “ανταμώματα”) για να βρεθούμε στο χωριό όλοι μαζί μια συγκεκριμένη περίοδο! Για να τιμήσουμε το δικό μας αντάμωμα, λοιπόν, οργανώναμε ένα νυχτερινό τσιμπούσι (συνήθως στην “Αγριμπλιά” που είναι πιο ζεστά το φθινόπωρο)! Φτάσαμε να μαζευόμαστε μέχρι και 30 άτομα! Είχαμε ψηφίσει (ή θα ψηφίζαμε) στις εκλογές διαφορετικά κόμματα ή συνδυασμούς και πρόσωπα, δε μας ένοιαζαν και τόσο τα αποτελέσματα, αλλά στο τσιμπούσι... όλοι παρέα! Μπίρες, κρασιά, κοψίδια, μουσική, καλαμπούρι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες! Νιώθαμε “γεμάτοι” που ειδωθήκαμε και τα είπαμε άλλη μια φορά και δίναμε ραντεβού για την επόμενη μάζωξη! Παρόμοια τσιμπούσια κάναμε και τα καλοκαίρια όσοι βρισκόμασταν (μικρότερης κλίμακας βέβαια), αλλά αυτά των εκλογών είχαν άλλο χρώμα!
Μετά οι περισσότεροι μετέφεραν τα εκλογικά τους δικαιώματα στον τόπο που ζούσαν (όπου είχαν και την οικογενειακή τους μερίδα) και αυτό άρχισε να φθίνει!
Μεγαλώνοντας σκορπίσαμε κι εμείς από δω κι από κει (“σαν τα π’λιά” -που ‘λεγε και μια ψυχή στο χωριό), ριζώσαμε σε άλλους τόπους, διαφορετικούς ο καθένας μας και μεταδημοτεύσαμε εκεί γιατί οι ανάγκες το επιβάλλουν!
Mας έμειναν μόνο κάποιες φωτογραφίες από κείνες τις βραδιές, για να μας θυμίζουν τις “μικρές πατρίδες” (που λέει κι ο φίλος, ο Ηλίας Προβόπουλος) που μάλλον δε θα τις ξαναδούμε ποτέ ίδιες!
