"Μάνα είναι μόνο μία!..."

Κυρά-Σταματίας το ανάγνωσμα...

Είχα γράψει πριν από δύο χρόνια (άλλο) ένα κείμενο σ' αυτό το ιστολόγιο, για το χωριό μου και τους ανθρώπους του, με αφορμή την επίσκεψή μου εκεί τις μέρες εκείνων των δημοτικών εκλογών!
Έλεγα τότε, για την "αντίσταση" της μάνας μου (και κάποιων άλλων συγχωριανών της ηλικίας της) να "κατεβάσει ρολά" στο κονάκι της, να μαζέψει τα μπογαλάκια της και τη σοδειά από τους κήπους και τα περιβόλια της και να κατηφορίσει προς την "πύλη της άμμου" (που λέει κι ο Λουδοβίκος απ' τα Ανώγεια), η οποία έχει ρουφήξει τη μισή Ελλάδα!
Αυτό ήταν μια επαλήθευση (και στα μέρη μου) των όσων έγραφε παλιότερα ο φίλος Ηλίας Προβόπουλος σε ένα κείμενό του στην "Ελευθεροτυπία" για τους γέροντες της Ευρυτανίας! Οι οποίοι, προφασιζόμενοι διάφορες δικαιολογίες, αντιστέκονταν στις προτροπές των παιδιών τους ότι είναι καιρός να κατέβουν στην πόλη (για λόγους υγείας, ασφάλειας, μοναξιάς κτλ.) και προσπαθούσαν να καθυστερήσουν την κάθοδό τους...

Φέτος, δεν ήρθε ακόμα ο καιρός να ξαναζήσουμε τέτοιες καταστάσεις! Προέκυψε όμως -εντονότερα από άλλες χρονιές- ένα άλλο θέμα, που προκαλεί άγχος και στενοχώρια στη μάνα μου (αλλά και σε μας): πώς να στείλει τα καλούδια από τα μποστάνια και τα περιβόλια της στα παιδιά και τα εγγόνια της!
"Τώρα τα έχετε ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη", λέει, "αλλά είσαστε μακριά (περί τα 450 χμ.) και δε σας φτάνω κι εσείς δεν ανεβαίνετε!" Τι να τα κάνει, όμως, αφού η παραγωγή φουντώνει από τις αρχές Αυγούστου κι ύστερα (λόγω υψομέτρου) κι εμείς αμέσως μετά το Δεκαπενταύγουστο φεύγουμε από το χωριό;
Φτιάχνει μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού τα φρούτα, σάλτσες και τουρσιά τα λαχανικά, τιγκάρει τον καταψύκτη με φασολάκια και αρακάδες, ξηραίνει τα μυρωδικά... Παράλληλα, ψάχνει οποιονδήποτε κατεβαίνει προς τα κάτω και του "φορτώνεται" να της πάρει ένα κιβώτιο με λίγα απ' όλα! "Για τα εγγόνια...", λέει, μπας και τον "ψήσει"!
Από την άλλη, πετάει σπόντες κάθε μέρα στις τηλεφωνικές επικοινωνίες μας, μήπως ανέβει ο ένας απ' τους δυο μας καμιά βόλτα στο χωριό, μαζί με διάφορες γαλιφιές:
"Ο καιρός είναι ακόμα σαν καλοκαίρι..."
"Οι περισσότεροι φίλοι σας (από κοντινότερες περιοχές) ανεβαίνουν κάθε Σαββατοκύριακο...",
"Έχει το ένα και το άλλο αυτή την εποχή..." και διάφορα τέτοια!
Ακόμα κι όταν της λες ότι "τα έξοδα του ταξιδιού (κοντά στα 200 ευρώ, μόνο για βεζίνη και διόδια) είναι τόσα, που είναι σα να τ' αγοράζουμε όλα αυτά, βρε μάνα", σου έχει έτοιμα αντεπιχειρήματα:
"Εγώ τι να τα κάνω, για ποιον τα βάζω και τα φροντίζω μισό χρόνο;"
"Ναι, με τούτα όμως ξέρεις τι τρως, ενώ μ' αυτά που αγοράζετε..."
"Τώρα που σφίξαν τα πράγματα, τι θα φάτε εκεί κάτω; Ό,τι πάρετε από δω, διάφορο θα 'ναι!" ........................................................................................

Χθες το βράδυ μου πέταξε το πιο συγκλονιστικό επιχείρημα που μ' έκανε κομμάτια:
"Έλα να φορτώσεις... και τα 200 ευρώ θα σου τα δώσω εγώ!!!!!"
Μόλις ξεπέρασα το αρχικό σοκ, της υποσχέθηκα -σε κλάσματα του δευτερολέπτου- ότι το παραπάνω Σαββατοκύριακο θα είμαι εκεί και μετά... την κατσάδιασα για τη "δωροδοκία" της!
Όταν κλείσαμε το τηλέφωνο, το πρώτο πράγμα που πέρασε από το μυαλό μου, ήταν μια χιλιοειπωμένη, μα πέρα για πέρα αληθινή, φράση:
                           ΜΑΝΑ είναι μόνο ΜΙΑ!!! ...

"Καταφύγιο παντός καιρού: ένα ακόμα σπουδαίο έργο του Μ.Ε.Σ. Άκρης!"

     Η ιδέα είχε πέσει πριν από καναδυό χρόνια... Η αρχική σκέψη ήταν να γίνει (με ενέργειες, συμμετοχή και χρηματοδότηση του Συλλόγου του χωριού μας) ένα ξύλινο σπιτάκι στη θέση "Λιάκ'(η)" και σε δεύτερη φάση ένα μικρότερο, πέτρινο στη θέση "Ντιρλιγκάν'(η)!
     Η ιδέα -της πρώτης περίπτωσης- καλλιεργήθηκε, αναπτύχθηκε και ωρίμασε ανάμεσά μας! Ένα μικρό σπιτάκι-καταφύγιο με θέση θέας κι ένας διαμορφωμένος χώρος-πάρκο αναψυχής γύρω του, κοντά στο χωριό (ούτε 1.500 μ.), με εύκολη πρόσβαση (με τα πόδια ή με αυτοκίνητο), σε ειδυλλιακή τοποθεσία, για κάθε εποχή του χρόνου και για οποιονδήποτε! Ήταν όνειρο για πολλούς από μας, ιδιαίτερα για όσους έχουν συμμετάσχει σε διάφορα "ωραία" που έγιναν εκεί!
     Βέβαια, κάποιοι αστειεύτηκαν με την ιδέα, την ειρωνεύτηκαν, τη χλεύασαν... Διαλαλούσαν ότι μόνο νύχτα και αυθαίρετα (αυτός δεν είναι ο μόνος τρόπος που ξέρει ο Νεοέλληνας για να ξεπερνά κάθε νομικό εμπόδιο, όταν θέλει να χτίσει γρήγορα και παράνομα;) μπορεί να γίνει, αφού δεν πρόκειται να εγκριθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες!
     Μετά από αρκετούς μήνες τρέξιμου του Παναγιώτη (προέδρου του Συλλόγου) και ταλαιπωρίας στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, για να ξεκαθαρίσει πού ανήκει η συγκεκριμένη έκταση (2-3 στρέμματα) κι από πού πρέπει να παρθεί η απαιτούμενη άδεια, το θέμα τελείωσε κοντά στο φετινό Πάσχα... Ταυτόχρονα άρχισαν να πέφτουν διάφορες προτάσεις για την υλοποίησή του! Πώς (σχέδιο, διαστάσεις, είδος κατασκευής), με ποιο τρόπο (συντονισμός, προμήθεια υλικών, προεργασία) κι από ποιους μαστόρους (ειδήμονες, πέρα από τους εθελοντές) πρέπει να γίνει! Ο στόχος ήταν να προσφέρουν όλοι τις υπηρεσίες τους (μηχανήματα, εργαλεία, προσωπική εργασία) αφιλοκερδώς! Το κόστος που θα επιβάρυνε το Σύλλογο θα ήταν μόνο η προμήθεια των απαραίτητων υλικών!

     Παράλληλα άρχισε και η γκρίνια, η μουρμούρα και η μιζέρια από τους πολέμιους της ιδέας κι αμέσως ακολούθησαν στο παιχνίδι και κάποιοι από τους ένθερμους υποστηρικτές της! Ακούστηκαν από αστειότητες μέχρι αθλιότητες! Οι μεν έλεγαν: "ήρθαν οι άλλοι από κάτω (οι μη μόνιμοι κάτοικοι) να ορίσουν τι θα γίνει στο χωριό", "τι θέλουν εκεί πέρα να χαλάσουν το μέρος", "θα εμποδίζει τα κοπάδια των κτηνοτρόφων", "το κάνουν οι κυνηγοί καταφύγιο για το χειμώνα", "το κάνουν για να φέρνουν τους φίλους και τις παρέες τους"... Οι δε ανταπαντούσαν: "δεν μπορεί να κάνετε μια ζωή εσείς κουμάντο στο χωριό", "ας κάνουμε κι εμείς οι νεότεροι κάτι", "κι εμείς από δω είμαστε", "δεν μπορεί τρία κοπάδια να απαιτούν όλο το μέρος"... Και μερικές κραυγές και νταηλίκια (εκατέρωθεν) που δε γράφονται! Τέλος πάντων...
Το θέμα είναι ότι υπήρχε ένα δίκιο από τη μια μεριά, αλλά και κάποιοι -δικαιολογημένοι- φόβοι από την άλλη!

     Το χωριό μας περιλαμβάνει μια έκταση 13.000 στρεμμάτων περίπου! Αν εξαιρέσει κανείς τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις (1.000 στρέμματα πάνω κάτω;) και τα πέριξ του χωριού, το υπόλοιπο μέρος (αφού η κτηνοτροφία έχει συρρικνωθεί δραματικά) είναι παραδομένο στην άγρια βλάστηση και στα ζωντανά του δάσους! Οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού δεν ασχολούνται πια με τη γη, όπως φυσικά και οι καλοκαιρινοί -συνήθως- επισκέπτες του (όλοι εμείς που φύγαμε για να βρούμε αλλού την τύχη μας)! Είναι πρόβλημα, λοιπόν, να αξιοποιηθούν με άλλους τρόπους κάποιες ιδιαίτερες θέσεις στην περιοχή μας, όπου θα περνούν καλά όσοι τις επισκέπτονται;
     Από την άλλη, υπάρχει κι ένα μικρό, αλλά ζωντανό παραγωγικό κομμάτι στο χωριό, από το οποίο το σύνολο του χωριού επωφελείται, καλύπτοντας έτσι πολλές από τις διατροφικές του ανάγκες (και -οι επισκέπτες- όχι μόνο για όσο βρίσκονται εκεί) με αγνά και ποιοτικά αγροτικά προϊόντα! Μπορείς ν' αδιαφορείς γι' αυτούς τους ανθρώπους;
     Το καλό είναι ότι ο Πάνος είναι καλός στο επικοινωνιακό παιχνίδι και χειρίστηκε καλά το θέμα με κάποιους που αντιδρούσαν! Κάλμαρε και μερικούς θερμοκέφαλους και ξεπεράστηκαν τα περισσότερα προβλήματα (όχι πως δε βοήθησαν και κάποια άλλα παιδιά)!
     Έτσι, στις μέρες του Δεκαπενταύγουστου ξεκίνησε η υλοποίηση του σχεδίου! Η βάση μπήκε (με χίλιες δυο δυσκολίες -λόγω καιρού και τεχνικών προβλημάτων) στις 10 του μήνα. Στις 16 άρχισε το χτίσιμο και συνεχίστηκε την επόμενη μέρα. Όσοι ήμασταν εκεί και μπορούσαμε, ανεβήκαμε και βάλαμε ένα χεράκι! Δε νομίζω τώρα πως πρέπει να κάτσουμε και να μετρήσουμε τη διάθεση και την προσφορά του καθενός ή να πιάσουμε απουσιολόγιο για να σημειώσουμε ποιος δεν ήρθε, ποιος απλά πέρασε, είδε και απήλθε, ποιος "τεμπέλιαζε" στην πλατεία...

     Ελπίζω, πάντως, να έχει γίνει κατανοητό στους περισσότερους από μας, ότι αυτό το καταφύγιο δε θα είναι ούτε των κυνηγών (που ακούστηκε κατά κόρον), ούτε των δασκάλων (που τους χρεώνονται διάφορα κατά καιρούς), ούτε των οικοδόμων (επειδή -εκ των πραγμάτων- "βάζουν πλάτη" περισσότερο στο συγκεκριμένο έργο), ούτε των μόνιμων κατοίκων... Θα είναι ΟΛΩΝ όσων έχουν διάθεση να πάνε!

Φυσικά, όσο πιο τακτικός επισκέπτης θα είναι κάποιος στο χωριό, τόσες περισσότερες ευκαιρίες θα έχει να το χαρεί! Πάντως, από τη στάση του καθενός απέναντι στο όλο ζήτημα, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς και τη συχνή ή όχι παρουσία του εκεί αργότερα ή και την παντελή ακόμα απουσία του...

     Υ.Γ. Στα μέσα Σεπτέμβρη, οι "συνήθεις ύποπτοι" εθελοντές, δουλεύοντας πυρετωδώς για ένα τριήμερο, ολοκλήρωσαν το στήσιμο του κτίσματος! Εκκρεμεί η κατασκευή της πόρτας και η εγκατάστασή της, μαζί με τα παράθυρα (που είναι ήδη έτοιμα)!

Μετά, δεν απομένει παρά ο εσωτερικός και εξωτερικός καλλωπισμός (επένδυση πέτρας, τζάκι, δάπεδο κτλ), για να δένει πιο αρμονικά με το περιβάλλον! Ό,τι άλλο προκύψει, με τον καιρό, βλέποντας και κάνοντας...

     Αυτά και... ραντεβού στα εγκαίνια, παιδιά!!!

" Άκρη Ελασσόνας - Εθνικές εκλογές 6.5.2012 "

Έχει περάσει πολύς καιρός από τη δημοσίευση της τελευταίας -πικρής- ανάρτησης στο συγκεκριμένο ιστολόγιο...

Αφορμή για τη σημερινή ανάρτη-ση είναι οι τελευταίες εθνικές εκλογές, η αδυναμία συνεννόη-σης (των πολιτικών ηγετών μας) και σχηματισμού κυβέρνησης και η επικείμενη προσφυγή σε νέες εκλογές (σ' ένα μήνα)...
Α, και κάτι άλλο... Εκείνο το γελοίο σλόγκαν που κυκλοφορούσε, πριν τις εκλογές, από τοίχο σε τοίχο στο facebook: "Κυριακή 6.5.2012 κλειδώνουμε τον παππού και τη γιαγιά στο σπίτι για να μην ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ..."!
Και... κάτι τελευταίο: η στάση των συμπατριωτών μου στις πρόσφατες εκλογές!

Υποστήριζαν, κάποιοι αφελείς, πως δεν μπορεί οι γέροι (αυτοί που τους έφεραν στη ζωή, δηλαδή!) ν' αποφασίσουν για το μέλλον το δικό τους (των αφελών) και των παιδιών τους, επιλέγοντας κόμματα που ψήφισαν το μνημόνιο, γιατί έχουν φάει τα ψωμιά τους και τα χρόνια τους είναι μετρημένα!!!
(Τι ήταν αυτό για τους αρχαίους υμών προγόνους; ΥΒΡΙΣ;
Ψιλά γράμματα για τους Νεοέλληνες!)
Ποιοι;
1. Κάποιοι πιτσιρικάδες (χωρίς δικαίωμα ψήφου ακόμα), οι οποίοι "σκοτώνουν" τη μέρα τους ανεβοκατεβάζοντας στο facebook (είδες τι σου κάνει το android;) φωτογραφίες, βιντεάκια και (παρόμοια) σχόλια με το ολοκαίνουριο  iphone 5 (τελευταίο απόκτημα-δώρο του μπαμπά επειδή πέρασε ο κανακάρης όλα τα μαθήματα στο τελευταίο τρίμηνο-τετράμηνο) και μιμούνται όλο καμάρι κάτι τύπους με ξυρισμένα κεφάλια που δίνουν παραγγέλματα με ύφος ("Εγέρθητω, ρεεε!")!
2. Κάποιοι νεολαίοι, αγέννητοι την τελευταία περίοδο (1989-90) που η χώρα σέρνονταν σε απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις! Προφανώς, πρόκειται για την "... αλλήθωρη νεολαία / μια τσογλανοπαρέα / που κάνει κριτική..." (που 'λεγε κι ο Νιόνιος), οι οποίοι -όντας εικοσάρηδες σήμερα- πέσανε "μες στην πίτα" της κρίσης και θεωρούν ότι τιμωρούν το σύστημα (και τους γονείς-παππούδες τους) ή ότι βρήκαν τη λύση, ακολουθώντας τους τύπους με τα ξυρισμένα κεφάλια και δίνοντας παράλληλα αξία στο κενό που υπάρχει στο εσωτερικό του ξυρισμένου κρανίου)!!
3. Κάποιοι "αντάρτες της πορδής" και "της μεταπολίτευσης καημένη γενιά" (που 'λεγε κι ο Πορτοκάλογλου), η οποίοι πέσανε στα χρόνια των "παχιών αγελάδων" (δηλαδή, τα βρήκαν καλοστρωμένα λίγο-πολύ στη ζωή), που περιφέρονται (πολιτικά) -τώρα που ζορίσανε τα πράγματα- από δω κι από κει, μη μπορώντας να συμφωνήσουν ούτε με τον ίδιο τους τον εαυτό και πετάνε κούφιες κορώνες ("Πλήρης διαγραφή χρέους, μες στο ευρώ-έξω το μνημόνιο, την κρίση να πληρώσει η Ε.Ε. κι η πλουτοκρατία...")!!!

Είχα σχολιάσει (και κοινοποιήσει σχόλια άλλων), υποστηρίζοντας πως δεν μπορείς να υποδεικνύεις σε ανθρώμπους που πέρασαν πολέμους, κατοχή, εμφύλιο, δικτατορίες, πείνα, φτώχεια και ανέχεια (που οι νεότερες γενιές δεν έχουμε ιδέα τι σημαίνουν όλα αυτά) και άντεξαν, αγωνίστηκαν και ξανάστησαν τη χώρα στα πόδια της (όπως και άλλες κατεστραμένες χώρες της Ευρώπης) ποιο είναι το καλό του τόπου και τι πρέπει να κάνουν!
Είναι οι δικές μας επιλογές πιο ώριμες, πιο ψύχραιμες και πιο σοφές από τις δικές τους; Εκτός των άλλων, οι γονείς-παππούδες μας, έζησαν και περιόδους ακυβερνησίας και θυμούνται καλά πού οδήγησαν αυτές (βλέπε μέσα δεκαετίας του '60)!
Από την άλλη, είδαμε και τις δικές μας επιλογές πού κατέληξαν...

Κλείνοντας, παραθέτω τα αποτελέσματα του εκλογικού τμήματος του χωριού μου (Άκρη Ελασσόνας), στο οποίο ψήφισαν οι εναπομείναντες μόνιμοι κάτοικοί του (κυρίως ηλικιωμένοι) και κάποιοι -από τους λίγους- που, αν και ζουν αλλού, εξακολουθούν να κρατάνε τα εκλογικά τους δικαιώματα εκεί και ανέβηκαν:

ΠΑΣΟΚ                68...41,18 %
ΝΔ                     39...22,94 %
ΚΚΕ                    17...10,00 %
ΣΥΡΙΖΑ                8.....4,70 %
ΑΝΕΞ. ΕΛΛΗΝΕΣ     8.....4,70 %
ΛΑΟΣ                  7.....4,12 %
ΔΗΜ.ΑΡ                5.....2,94 %
ΑΝΤΑΡΣΥΑ            5.....2,94 %
ΔΡΑΣΗ                 4.....2,35 %
ΟΙΚ. ΠΡΑΣΙΝΟΙ       1.....0,58 %
ΔΗΜ. ΣΥΜΜΑΧΙΑ    1
ΟΧΙ (ΔΑ-ΕΠΑΜ)      1
ΕΝ. ΚΕΝΤΡΩΩΝ      1
Άκυρα                  5

...και πριν καγχάσει ειρωνικά κάποιος, μερικές απαραίτητες διευκρινίσεις και παρατηρήσεις:

1. Το (φαινομενικά) υψηλό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ είναι από τα μικρότερα που έχει πάρει (ακόμα και σε Ευρωεκλογές), γιατί κυμαίνονταν πάνω από 50-55 % τα τελευταία 30 χρόνια!
Από την άλλη, η δύναμή του παραμένει (σε μεγάλο βαθμό) συμπαγής και (εν μέρει) ανεπηρέαστη -γι' αυτό και αδιάφορη- από την οικονομική κρίση!
2. Η δύναμη της ΝΔ είναι (επίσης) συμπαγής και συνήθως κοντά στο 25 %!
3. Οι παλιοί αριστεροί μένουν αμετακίνητοι στη σταθερή αξία, το ΚΚΕ (δίνοντάς του πάντα πάνω από 10%, αλλά -δυστυχώς- "φεύγουν" ένας ένας και το ποσοστό μειώνεται)!
Οι νεότεροι, σκόρπιοι εδώ κι εκεί! Το φρούτο ΣΥΡΙΖΑ (και Τσίπρας), όπως βλέπετε, δεν ευδοκίμησε πολύ εκεί πάνω!
4. Μια σχετική ποικιλία υπάρχει! Απ' όλα έχει ο μπαξές! Απ' όλα...;
5. ...όχι, φυσικά! Δεν ξέρω, αν το προσέξατε, αλλά η λίστα είναι πεντακάθαρη από σταγονίδια και σκιές!
Εκείνα που δεν ευδοκιμούν με τίποτα στο χωριό μας (μάλλον, λόγω υψομέτρου!!) είναι τα ΧΡΥΣΑ ΑΥΓΑ!!!
Υπάρχει άλλο εκλογικό τμήμα στην Επικράτεια να υπερηφανεύεται για κάτι τέτοιο;

Μήπως, τελικά, ξέρουν καλύτερα τι τους γίνεται οι γονείς κι οι παππούδες μας εκεί πάνω, ωρέ πατριώτες;
Καληνύχτα, Ελλάδα...