Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

"Μάνα είναι μόνο μία!..."


Κυρά-Σταματίας το ανάγνωσμα...

Είχα γράψει πριν από δύο χρόνια (άλλο) ένα κείμενο σ' αυτό το ιστολόγιο, για το χωριό μου και τους ανθρώπους του, με αφορμή την επίσκεψή μου εκεί τις μέρες εκείνων των δημοτικών εκλογών!
Έλεγα τότε, για την "αντίσταση" της μάνας μου (και κάποιων άλλων συγχωριανών της ηλικίας της) να "κατεβάσει ρολά" στο κονάκι της, να μαζέψει τα μπογαλάκια της και τη σοδειά από τους κήπους και τα περιβόλια της και να κατηφορίσει προς την "πύλη της άμμου" (που λέει κι ο Λουδοβίκος απ' τα Ανώγεια), η οποία έχει ρουφήξει τη μισή Ελλάδα!
Αυτό ήταν μια επαλήθευση (και στα μέρη μου) των όσων έγραφε παλιότερα ο φίλος Ηλίας Προβόπουλος σε ένα κείμενό του στην "Ελευθεροτυπία" για τους γέροντες της Ευρυτανίας! Οι οποίοι, προφασιζόμενοι διάφορες δικαιολογίες, αντιστέκονταν στις προτροπές των παιδιών τους ότι είναι καιρός να κατέβουν στην πόλη (για λόγους υγείας, ασφάλειας, μοναξιάς κτλ.) και προσπαθούσαν να καθυστερήσουν την κάθοδό τους...

Φέτος, δεν ήρθε ακόμα ο καιρός να ξαναζήσουμε τέτοιες καταστάσεις! Προέκυψε όμως -εντονότερα από άλλες χρονιές- ένα άλλο θέμα, που προκαλεί άγχος και στενοχώρια στη μάνα μου (αλλά και σε μας): πώς να στείλει τα καλούδια από τα μποστάνια και τα περιβόλια της στα παιδιά και τα εγγόνια της!
"Τώρα τα έχετε ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη", λέει, "αλλά είσαστε μακριά (περί τα 450 χμ.) και δε σας φτάνω κι εσείς δεν ανεβαίνετε!" Τι να τα κάνει, όμως, αφού η παραγωγή φουντώνει από τις αρχές Αυγούστου κι ύστερα (λόγω υψομέτρου) κι εμείς αμέσως μετά το Δεκαπενταύγουστο φεύγουμε από το χωριό;
Φτιάχνει μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού τα φρούτα, σάλτσες και τουρσιά τα λαχανικά, τιγκάρει τον καταψύκτη με φασολάκια και αρακάδες, ξηραίνει τα μυρωδικά... Παράλληλα, ψάχνει οποιονδήποτε κατεβαίνει προς τα κάτω και του "φορτώνεται" να της πάρει ένα κιβώτιο με λίγα απ' όλα! "Για τα εγγόνια...", λέει, μπας και τον "ψήσει"!
Από την άλλη, πετάει σπόντες κάθε μέρα στις τηλεφωνικές επικοινωνίες μας, μήπως ανέβει ο ένας απ' τους δυο μας καμιά βόλτα στο χωριό, μαζί με διάφορες γαλιφιές:
"Ο καιρός είναι ακόμα σαν καλοκαίρι..."
"Οι περισσότεροι φίλοι σας (από κοντινότερες περιοχές) ανεβαίνουν κάθε Σαββατοκύριακο...",
"Έχει το ένα και το άλλο αυτή την εποχή..." και διάφορα τέτοια!
Ακόμα κι όταν της λες ότι "τα έξοδα του ταξιδιού (κοντά στα 200 ευρώ, μόνο για βεζίνη και διόδια) είναι τόσα, που είναι σα να τ' αγοράζουμε όλα αυτά, βρε μάνα", σου έχει έτοιμα αντεπιχειρήματα:
"Εγώ τι να τα κάνω, για ποιον τα βάζω και τα φροντίζω μισό χρόνο;"
"Ναι, με τούτα όμως ξέρεις τι τρως, ενώ μ' αυτά που αγοράζετε..."
"Τώρα που σφίξαν τα πράγματα, τι θα φάτε εκεί κάτω; Ό,τι πάρετε από δω, διάφορο θα 'ναι!" ........................................................................................
Χθες το βράδυ μου πέταξε το πιο συγκλονιστικό επιχείρημα που μ' έκανε κομμάτια:
"Έλα να φορτώσεις... και τα 200 ευρώ θα σου τα δώσω εγώ!!!!!"
Μόλις ξεπέρασα το αρχικό σοκ, της υποσχέθηκα -σε κλάσματα του δευτερολέπτου- ότι το παραπάνω Σαββατοκύριακο θα είμαι εκεί και μετά... την κατσάδιασα για τη "δωροδοκία" της!
Όταν κλείσαμε το τηλέφωνο, το πρώτο πράγμα που πέρασε από το μυαλό μου, ήταν μια χιλιοειπωμένη, μα πέρα για πέρα αληθινή, φράση:
                           ΜΑΝΑ είναι μόνο ΜΙΑ!!! ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου